کت هم به عنوان لباس داخلی و هم به عنوان مجموعه لباس های بیرونی مد روز استفاده می شود. اشکال مختلف چرم، مانند تمساح، تمساح، پوست مار و درخت گز مورد تحسین قرار می گیرند. فناوری این امکان را فراهم کرده است که کت چرمی در بافت ها و رنگ های مختلف در دسترس باشد.
به بافت کت چرم قهوه ای دست آن گفته می شود. هرچه دست لباس نرمتر باشد، لباس گرانتر است. کیفیت پوست تا حد زیادی بر کیفیت کت تمام تاثیر می گذارد. شرایط محیطی و همچنین ژنتیک حیوان بر کیفیت پوست وجود دارد.
در حالی که یک شلوار چرمی را می توان با یک پیراهن نخی ساده کرد. یک کت چرمی همچنین می تواند ظاهری شیک به یک لباس غیر معمولی اضافه کند پروسه تهیه اک چرمی شامل مراحل تولید است. اول از همه، پوست درمان می شود، پس از آن در یک دباغی پردازش می شود.
این پروسه ها باعث نرمی پوست می شود در این مرحله در صورت لزوم می توان تغییراتی در بافت و رنگ چرم ایجاد کرد. پس از این، چرم مانند پارچه بریده و دوخته می شود.
با گذشت سالها، ساخت چرم تغییر چندانی نکرده است. برنزه کردن کروم روشی است که امروزه بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، دباغی سبزیجات هنوز هم انجام می شود.
اگرچه برخی از کشورها هنوز چرم را به صورت دستی تولید می کنند، اما در ایالات متحده برنامه های کامپیوتری عملکرد ماشین ها، از جمله اندازه گیری و اختلاط مواد شیمیایی را کنترل می کنند. جالب اینجاست که دستگاه شکاف پارکر هنوز در حال استفاده است.
پوست گاو، پوست بز کوهی، پوست بره و پوست جولان (از گوزن و گوسفند نر) بیشتر برای ساخت ژاکت های چرمی استفاده می شود. در کارخانه فرآوری گوشت، پوست از حیوان جدا می شود.
